savoir vivre
OSOBY NIEWIDOME I NIEDOWIDZĄCE
Mówić, mówić, mówić
Przebywając w towarzystwie osoby niewidomej należy pamiętać, aby jak najczęściej stosować komunikaty słowne opisując zdarzenia, które ze względu na swój pozawerbalny charakter są dla niej niedostępne.
Przebywając w towarzystwie osoby niewidomej należy pamiętać, aby jak najczęściej stosować komunikaty słowne opisując zdarzenia, które ze względu na swój pozawerbalny charakter są dla niej niedostępne.
Czy uścisnąć dłoń?
Jeśli chciałbyś uścisnąć dłoń osobie niewidomej nie musisz czekać na inicjatywę z jej strony - zasygnalizuj: „Chcę uścisnąć twoją dłoń" „Ściskam dłoń". Pozwala to niewidomemu rozmówcy na wyciągnięcie ręki w Twoją stronę w geście przywitania lub pożegnania.
Jeśli chciałbyś uścisnąć dłoń osobie niewidomej nie musisz czekać na inicjatywę z jej strony - zasygnalizuj: „Chcę uścisnąć twoją dłoń" „Ściskam dłoń". Pozwala to niewidomemu rozmówcy na wyciągnięcie ręki w Twoją stronę w geście przywitania lub pożegnania.
Asystencki savoir vivre
W sytuacji, gdy chcesz zaoferować niewidomemu człowiekowi swoją pomoc, np.
przy sprowadzeniu ze schodów, odnalezieniu drogi, przejściu przez drzwi, zapytaj czy spotkana przez Ciebie osoba na pewno sobie tego życzy.
W sytuacji, gdy chcesz zaoferować niewidomemu człowiekowi swoją pomoc, np.
przy sprowadzeniu ze schodów, odnalezieniu drogi, przejściu przez drzwi, zapytaj czy spotkana przez Ciebie osoba na pewno sobie tego życzy.
Czy można pogłaskać psa?
Choć na ogół bardzo trudno jest nie ulec urokowi psa przewodnika, pamiętaj, że nie powinieneś go głaskać, gwizdać do niego, inicjować zabawy czy karmić.
Choć na ogół bardzo trudno jest nie ulec urokowi psa przewodnika, pamiętaj, że nie powinieneś go głaskać, gwizdać do niego, inicjować zabawy czy karmić.
W skrócie:
1. Przedstawiaj się spotykając osobę niewidomą nawet, jeśli jesteście znajomymi z dłuższym stażem.
2. Sygnalizuj swoją obecność, kiedy wchodzisz do pomieszczenia, w którym przebywa osoba niewidoma oraz informuj o tym, że wychodzisz.
3. Chcąc zwrócić się do osoby niewidomej znajdującej się w grupie osób, zasygnalizuj że mówisz właśnie do niej, np. wymieniając jej imię.
4. Jeśli chcesz uścisnąć dłoń osoby niewidomej, nie musisz czekać na inicjatywę z jej strony - po prostu powiedz: „Chcę uścisnąć twoją dłoń"
5. Opisuj zdarzenia, które nie mają charakteru dźwiękowego.
6. Nie unikaj słów: zobaczyć, widzieć, oglądać. Osoby niewidome używają ich w sposób naturalny.
7. Pomagając w przemieszczaniu się pozwól osobie niewidomej chwycić Cię za ramię tuż powyżej łokcia. Nie popychaj jej przed sobą, ani nie ciągnij z rękę.
8. Podczas asystowania stosuj jak najwięcej komunikatów słownych - informuj o przeszkodach spotykanych na drodze, którą przemierzacie, opisuj pomieszczenia, w których osoba niepełnosprawna jest po raz pierwszy.
9. Nie głaszcz, nie karm, nie inicjuj zabawy z psem przewodnikiem.
1. Przedstawiaj się spotykając osobę niewidomą nawet, jeśli jesteście znajomymi z dłuższym stażem.
2. Sygnalizuj swoją obecność, kiedy wchodzisz do pomieszczenia, w którym przebywa osoba niewidoma oraz informuj o tym, że wychodzisz.
3. Chcąc zwrócić się do osoby niewidomej znajdującej się w grupie osób, zasygnalizuj że mówisz właśnie do niej, np. wymieniając jej imię.
4. Jeśli chcesz uścisnąć dłoń osoby niewidomej, nie musisz czekać na inicjatywę z jej strony - po prostu powiedz: „Chcę uścisnąć twoją dłoń"
5. Opisuj zdarzenia, które nie mają charakteru dźwiękowego.
6. Nie unikaj słów: zobaczyć, widzieć, oglądać. Osoby niewidome używają ich w sposób naturalny.
7. Pomagając w przemieszczaniu się pozwól osobie niewidomej chwycić Cię za ramię tuż powyżej łokcia. Nie popychaj jej przed sobą, ani nie ciągnij z rękę.
8. Podczas asystowania stosuj jak najwięcej komunikatów słownych - informuj o przeszkodach spotykanych na drodze, którą przemierzacie, opisuj pomieszczenia, w których osoba niepełnosprawna jest po raz pierwszy.
9. Nie głaszcz, nie karm, nie inicjuj zabawy z psem przewodnikiem.
Źródło: Urszula Zawadzka, Jak zachowywać się wobec osoby niepełnosprawnej czyli krótka lekcja savoir vivre, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2008
Komentarze
Prześlij komentarz